Het zat er aan te komen; ik ben ziek geworden. Als kind was ik per winter zeker 3 keer goed ziek. Sinds ik op mezelf woon is dat maar één keer ofzo. Op mijn werk merkte ik al dat collega's elkaar aansteken als een lopend vuurtje. Begonnen bij de baas en nu bijna niemand meer die eraan ontsnapt is. En tsja, nu is het mijn beurt. Mijn keel doet pijn, mijn ledematen voelen zwak en mijn allergieën spelen weer op. En mijn huid is weer onzuiver na maandenlang een egaal gezichtje te hebben :(
Als ik ziek ben, is mijn topprioriteit altijd: beter worden! Jammer genoeg kan ik op mijn werk geen ziekteverlof nemen. Als dat wel kon, hadden we elkaar waarschijnlijk ook niet ziek gemaakt. Maar fitness moet nu maar even niet. De gedachte eraan alleen al doet al pijn.
In de plaats daarvan houd ik me bezig met uitslapen tot de middag, mandarijntjes eten, thee drinken, met de huisdiertjes knuffelen, doelloos surfen,... Mijn yogapants zijn trouwens ideaal voor bankhangen!
Dat ik nu even niets aan sport doet, kan me echt niet boeien. Eens mens wordt nu eenmaal ziek en heeft dan al zijn energie nodig om te herstellen. Liever een paar dagen minder sporten, dan wekenlang maar half zo goed kunnen sporten met een ziekte die blijft aanslepen.
Take care,
Dorien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten